Ιχνηλασιμότητα: εργαλείο διαχείρισης κινδύνων

Η ασφάλεια των τροφίμων αφορά όλους, από τον παραγωγό στο χωράφι μέχρι τον καταναλωτή στο σπίτι. Είναι μια αλυσίδα και επομένως οι πληροφορίες πρέπει να περνούν από το ένα κομμάτι στο άλλο με διαφανή και συγκεκριμένο τρόπο. O Κανονισμός (ΕΚ) 178/2002 απαιτεί την υποχρεωτική εφαρμογή ενός συστήματος ιχνηλασιμότητας σε όλη την αλυσίδα των τροφίμων και των ζωοτροφών. Βάσει αυτού του κανονισμού ιχνηλασιμότητα είναι η δυνατότητα ανίχνευσης και παρακολούθησης τροφίμων, ζωοτροφών, ζώων που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή τροφίμων ή ουσιών που πρόκειται ή αναμένεται να ενσωματωθούν σε τρόφιμα ή σε ζωοτροφές, σε όλα τα στάδια της παραγωγής, μεταποίησης και διανομής τους.Κάνει εφικτή την ανίχνευση του προϊόντος στα διάφορα στάδια της παραγωγής μέχρι τον καταναλωτή και αντίστροφα. Έτσι αποτελεί ένα εργαλείο διαχείρισης κινδύνων. Βασίζεται στην αρχή του +1, -1, δηλαδή ένα εμπρός, ένα πίσω. Αυτό σημαίνει ότι οι επιχειρήσεις πρέπει να είναι ικανές να ταυτοποιήσουν τις α’ ύλες που συμμετέχουν στην παραγωγή τους και να εντοπίσουν τους αποδέκτες των τελικών προϊόντων. Αυτή η εργασία θα πρέπει να μπορεί να γίνει προς τα εμπρός (ξεκινώντας από μία συγκεκριμένη παρτίδα ά ύλης να φτάσουμε στον εντοπισμό όλων των παρτίδων τελικών προϊόντων που παρήχθησαν) και προς τα πίσω (γνωρίζοντας συγκεκριμένη παρτίδα τελικού προϊόντος να εντοπίσουμε τις α΄ ύλες που χρησιμοποιήθηκαν για την παραγωγή του).